Ресейліктер Германияны жау санай ма? – тарихшы пікірі

5 маусымда жарияланған Левада орталығының сауалнамасында ресейліктердің 55%-ы Германияны ең дұшпан ел деп атаған.
Бұл көрсеткіш бұрын:
– 2005–2013 жылдары — шамамен 3%,
– Крым аннексиясынан кейін — 20%,
– Украинаға басқыншылықтан соң — 40% болды.
Германиядан кейін ресейліктер жау ретінде Ұлыбритания, Украина, АҚШ, Польша елдерін атаған. Бұрын Ресейде дұшпан елдердің көш басында АҚШ тұрған.
Германия тарихы бойынша маман, германист және 2005–2023 жылдар арасында Мәскеудегі Герман тарихи институтында жұмыс істеген Маттиас Уль DW тілшісіне берген сұхбатында бұл үрдісті екі факторға байлады:
- Бір жағынан, Трамп кезеңіндегі АҚШ-қа деген көзқарас, кейбір ресейліктердің АҚШ-ты аралық бейтарап жүргізуші ретінде қарастыруы Америкаға қарсы көзқарасты бәсеңдетуі мүмкін.
- Екінші жағынан, Германия канцлері Мерц Германия қаруының Украинаға берілуін жақындастырғандықтан Кремльдің антинеміс акциясы күшейді. Пропаганда неностальгияға сүйеніп, ежелгі дұшпан бейнесін қайта қолдануда: Мерц СС формасында бейнеленді, Бербок жартылай туыстарының СС-ке қатысы жайлы айтылды.
І Диктаторлық орта және жариялылық.
– Ресейде әлеуметтік сұрау парақшаларында ресми “қажет жауаптарды” алу үрдісі орын алады, ел ішінде пікір “асүй тұсында” ғана айтылады. Сондықтан 55%-дың қаншасы шын көңілден шыққаны белгісіз, – деді Уль.
ІІ Германия туралы жеке пікір.
Ульдің пікірінше, күнделікті тұрмыста Германияға деген жеке ксенофобия байқалмайды: «Неміс екеніңді білсе, саған қызмет көрсетуден бас тартпайды. Керісінше, сені қадірлейді», – деді ол.
ІІІ Қазір неліктен дәл Германия?
– Пропаганда Германия меностықпен, ҰҚШҰ-ға қарсы болумен, II дүниежүйелік соғыстағы неміс қарсыластарына қайтып оралумен байланысты “ескі сценарийді” қолданады, – деді Уль. Германия – жылдар бойы ресейліктердің арасында дұшпан бейнесі ретінде қалыптасқан. Франция мен Ұлыбританияға дәл сондай шаблонды қою қиын, себебі Ресей-Неміс тарихы екі дүниежүзілік соғыспен байланыстырылған. Телевизор - ол жұрттың негізгі ақпарат көзі. Ал YouTube, қала тұрғындары, ауылдық жерлерде бұл қатыгездік деңгейі әр түрлі болуы мүмкін.
«Бүгінгі өзгерістер – уақытша сурет. Біз Германияға деген жалғыз жеккөрушілік емес, жасанды тұрғыда жасалып жатқан пропаганданың тарихи пікір бастамдары екенін ұмытпауымыз керек», – деді тарихшы.
Осылайша, қазіргі Ресей—Германия қатынастары – “халықтық сезім” емес, “әскери саяси пропаганданың нәтижесі” деген қорытынды жасалады.