«Сотталушының сұрауы жоқ па?»

Туыстары оның дүниеден озғанын кездесуге келгенде ғана білген.

Қарағанды өңіріндегі түрмеге Алматы облысынан ағасын іздеп келген  Сәулет Жұмабекова қаралы хабарды естіп, есінен тана жаздаған. Ол ағасына  сәлемдемесін арқалап келгенде суыт хабарды колония қызметкерлері «ит өліп қалғандай жеткізді», – деп күйініп, зар илеп отыр.

«Сотталушы да адам емес пе, оның сұрауы жоқ па, ит-мысық өліп қалса да сұрауы болады ғой. Бұл енді адам баласы емес пе, масқара мынау. Інісі қайтыс болған еді. Соны айтайын деп, өзін бір көріп кетейін деп арнайы кездесуге келген едім. Жақын жерде емес. Анау Алматыдан келдім, оның іс қағаздарында менің аты-жөнім, адрес, телефондарыма дейін бар, жазылып тұр», – дейді С. Жұмабекова.

Осылайша түрме қызметкерлері оны іздеуі жоқ адам ретінде мемлекет есебінен жерлеп қойған. Марқұмның туыстары түзету мекемесінің мамандарын «бізді іздеуге де тырыспаған, жұмыстарына жауапкершілікпен қарамады» деп, айыптап отыр. Жазасын өтеуші осыдан тура бір жыл бұрын жүрек сырқатынан қайтыс болған. 50 жастағы ер адам әртүрлі қылмыстық бап бойынша 18 жылға сотталған екен. 13 жыл өмірін темір торда өткізген. Абай қаласындағы АК 159/5 колониясына былтырғы жылы ақпан айында ауыстырылған. Қылмыстық атқару жүйесі департаменті сотталушы ешқандай туыстарының аты-жөндерін, мекенжайын берген емес, тіпті ешкімнен сәлемдеме алған жоқ, телефон арқылы да ешкіммен тілдеспеген болатын деген ақпарат таратты. Олар іс қағаздарында туыстары туралы ақпарат бар деген мәліметті жоққа шығарып отыр.